Het Lunettenpark

Ik ben het koude weer helemaal beu en wil naar buiten. Elly wil gelukkig wel mee. We wagen het erop, en doen een 'stadswandeling'  aan de zuid-oostkant van de stad. Te beginnen bij de oude romantische begraafplaats Soestbergen aan de Gansstraat, vervolgens de begraafplaats Kovelswade, dan onder de Waterlinieweg door naar het toekomstig Park Lunetten met het restaurant 'Stadsjochies' in een grote kas. Het is nu nog een wonderlijk rafelrandje. Vervolgens langs de Waterlinieweg over het spoor heen een stuk door het Utrechtse Beatrixpark bij Lunetten, dan de wijk Hoograven, weer een onderdoorgang onder het spoor door zoeken en dan zijn we weer bij de begraafplaats waar we begonnen. Heel afwisselend met veel verkeersbarrières.

Wasmachine

He he, eindelijk komt de wasmachinereparateur. Het is alweer anderhalve week geleden dat er water in de lekbak stond, niet heel veel, maar toch zo een halve centimeter. Vanwege de garantie moesten we een reparateur via AEG boeken en dat kon alleen online. En hij kwam pascna anderhalve week. Sindsdien heb ik drie wassen gedraaid bij de buren. De buurvrouw vond het trouwens helemaal niet erg. 'Zo spreken we elkaar nog eens!' 

De reparateur Ramon via een bedrijf uit Oss zou komen tussen 09.41u en 13.41u. Dus kan ik niet naar de Dansconditie. Mijn klacht is lekker vaag: er is wat water gelekt. Er is geen storing geweest, constateert hij. En geen lekkage.  Er lijkt helemaal niets aan de hand. Tot hij het zeepbakje opent en er een grote klont zeeppoeder in het bakje blijkt te zitten, waar het water blijkbaar niets langs kon. En toen een andere uitweg zocht. Hoe zo'n klont ontstaat, of het aan de zeep ligt of wat dan ook, daar kan hij niets zinnigs over zeggen. bakje in de gaten houden, schoon houden, droog houden. 

Hij noteert in zijn administratie dat een rubberen afsluitring bij de afvoer niet goed zat, want anders hadden we zijn bezoek - ondanks de garantie - toch moeten betalen. Nu heb ik even geen was meer, dus ik kan niet checken of de machine het echt weer doet.

De toekomst

In de mail een update over de plannen van Overvecht met de wijk Overvecht-Noord, een rommelig lelijk bedrijventerrein omgeven door sportvelden en pittoresk groen. Ook een begraafplaats en crematorium. Dat stadsdeel moet mooier en groener en socialer. 

Daar midden op die kaart liggen dus de volkstuinen. Op de kaart is het een rechthoekig groen vlakje. Het groen daaronder is dus het 'Natuurgebied Zuilen' dat heel mooi is maar waar ze een 'park' van willen maken en onherstelbaar opleuken. 

In het begeleidend schrijven staat dat onze volkstuinen pas de dérde optie zijn om vervangen te worden door sportvelden.

Wat mij nu weer zorgen baart is dat ze het volkstuinenpark open willen maken en er diagonaal een fietspad doorheen willen trekken, terwijl er gewoon fietspaden omheen lopen. Wie verzint dat nou?

Jackfruit

Zoals ik al eerder gemeld heb: ik houd erg van suddervlees, draadjesvlees. Hachée, rendang. Voor die recepten heb ik zelf niet het geduld, maar je kan me er heel gelukkig mee maken. Zondag in restaurant IJver nam ik nog een broodje rendang. Met rundvlees dus. 

Sinds Bobby vorige week vroeg of ik wat vegetarischer zou willen koken - en ik ben het helemaal met hem eens - ben ik weer op zoek naar hartige pittige vleesvervangers. Zo heb ik al vaker gelezen over jackfruit dat geprezen wordt voor vegetarische stoofpotjes. Het is een vrucht met de structuur van draadjesvlees. 

Tegen zo'n nieuw product uitproberen kan ik echter nogal aanhikken. Ik weet niet of de supermarkt het heeft en waar dan. Is boemboe voor rendang wel glutenvrij of moet ik die dan zelf maken? En of het wel lekker is. Dus deze week heb ik het gevonden en gekocht. Bij de Jumbo stond het in een Fairtrade-blikje bij de conserven met fruit. Jumbo heeft ook een eigen merk boemboe rendang.

Er zijn heel veel recepten met jackfruit te vinden, tot Jamie Oliver aan toe. Het is een vegan feestje. Ik kies een recept van Fair Trade, maar ze lijken allemaal erg op elkaar. Uitje en knoflook fruiten, rendang aanbakken, flink wat kokosmelk erdoor, ketjap manis, citroengras... en dan dat jackfruit erbij. Ook al met al nog een uurtje sudderen.

Ik serveer er zilvervliesrijst en sperziebonen bij, maar het recept adviseert een rode kool-atjar. Maar gesneden rode kool hebben ze vandaag niet bij de supermarkt. 

Door het kruidenmengsel van de rendang is het geheel best lekker pittig, maar de jackfruit heeft niet veel smaak. De structuur van draadjesvlees maakt het aardig, maar al met al zijn we niet heel enthousiast.

https://www.fairtradeoriginal.nl/recept/rendang-van-jackfruit/

Moederland

Gelezen: Moederland door Inge de Bever. Geleend bij de e-biblliotheek. Uitgegeven door Van Oorschot dus ik verwachtte iets literairders dan het is. Een autobiografisch werk over een huwelijk van een Nederlandse vrouw met een Turkse man. Ze leerde hem kennen in een studentenhuis. Hij werd een goeie vriend en toen haar verkering uit ging vroeg hij haar ten huwelijk. En zei ze ja. In Nederland als vaderland maar met Turkije als moederland. De Schoonmoeder, de schoonfamilie, de gebruiken, de vakanties, de logeerpartijen k tot over en weer, en uiteindelijk de opkomst van Erdohan.

Kinkhoest

De dirigente uit Bilthoven was een paar weken uitgeschakeld omdat ze geen stem had en nu blijkt dat kinkhoest geweest te zijn. 

Wat ze erover vertelt: het was heel veel hoesten maar geen koorts of verkoudheid. Het heerst. Het duurt tot wel drie maanden, daarom heet het ook wel de honderd-dagen-hoest. Tegen de tijd dat je ontdekt dat je het hebt ben je niet besmettelijk meer. Je bent besmettelijk voor je weet dat je het hebt.

Gelukkig is ze vandaag weer terug en energiek, maar haar normaal zo welluidende stem is nog wel wat dunnetjes. Ik ben heel blij dat we weer zingen, ik heb het echt gemist.

Theater

In het Park waar ik interviews voor schrijf staat ook een theater. (Het is heel divers werk. M'n vorige interview ging over wilgen knotten) Dit theater zit in een heel markant gebouw in de vorm van een Romeins castellum, samen met een archeologisch museum, een restaurant en een 'stadstuin' annex kinderboerderij.  

Vandaag doe ik het interview met de theaterprogrammeur. Leuke vrouw, zo enthousiast! Op deze doordeweekse dag hebben ze twee voorstellingen voor schoolkinderen. Een theaterzaal met 200  zevenjarigen. Wat een lawaai. Wat een energie. Heel erg grappig. 'Jij doet wel het allerleukste vrijwilligerswerk dat je kunt bedenken', zegt Syts bij wie we 's avonds asperges eten. Mijn andere vrijwillgerswerk is de buurttaxi. Dat is óók heel erg leuk.