zaterdag 31 juli 2010

Андре́й Рублёв

Ik koop dat boek over iconen (Taschen) omdat ik er al jaren een voorliefde voor iconen heb die ik niet zo goed kan plaatsen, maar ik geef er maar aan toe. Ooit ga ik nog wel eens iconen schilderen, denk ik, maar het kost veel geduld en tijd. Ik geloof dat een icoon in twaalf lagen geschilderd wordt. Dus ik wacht er nog even mee tot ik tijd en een werkelijk kalme geest heb.

Iconen behoren tot de Oosters-orthodoxe kerken en zijn verbonden met het spirituele leven aldaar. Ze worden geschilderd op houten panelen. Door een icoon te eren treedt de gelovige in verbinding met God. Iconen worden wel vensters op de eeuwigheid genoemd, omdat zij een stukje van de de Hemel zouden laten zien. Ze zijn trefpunt van het materiële en het bovenzinnelijke. De gelovige kan zich, door zich te concentreren op een icoon, voor een moment losmaken van de wereld en zich in verbinding stellen met de onzichtbare, hogere wereld.

Het boek opent nota bene met de icoon die ik onlangs 'verstript' heb. Het hing in de Nicolaaskerk in Amsterdam, ik vond het mooi, maakte er een foto van en bewerkte dat. Nu lees ik dat dit het allerberoemste Russische icoon is van de allerbekendste Russische iconenschilder Andrej Roebljov (Андре́й Рублёв) die leefde van ca 1360 tot ca 1430. Het heet het icoon van de Heilige Drie-eenheid en hangt in de Tretjakov-Galerij in Moskou. Blijkbaar is wat in Amsterdam hangt een kopie.

Geen opmerkingen: