vrijdag 16 september 2016

's Nachts zo hoesten

Toen ik in Noord woonde in de jaren negentig had ik dat regelmatig, dat ik wekenlang nachtenlang hoestte. En dan overdag weinig aan het handje. Dat herinner ik me ineens weer. Heel hard hoesten.

's Nachts eruit, in het logeerbed. Je druk maken dat je de ander uit zijn/haar slaap houdt. Dat je de volgende dag zo moe zult zijn. Dat je eindelijk terug bent op het werk en de schade inhaalt, en dat je dan nog blijft miepen over dat hoesten. Dat je zo moe bent.

Nu heb ik dat weer. Maatschappelijk draai ik weer mee. Gaat het? Jawel, dank je, maar ik moet 's nachts zo hoesten. Maar voel je je verder beter? Ja, maar ik moet 's nachts zo hoesten. Etcetera. Het is geloof ik de hoogste tijd om me op te sluiten in mijn kapelletje. (De tekening komt van Lotte Klavers Drawing Blog.)

Geen opmerkingen: