'Heb je al een plan?' app ik naar Leen. Ze heeft nog geen plan. 'Zullen we een plan?' Goed idee. 'Utrecht?' probeer ik.
Ik merk dat ik het moeilijk vind om Amsterdammers naar Utrecht uit te nodigen. Ik ben zelf weggegaan, tenslotte, dan moet ik ook maar steeds daar naartoe. En in Utrecht nieuwe vriendinnen vinden. Ze zegt een beetje aarzelend ja. 'Ik haal je van het station', beloof ik. Nu moet ik wel iets bedenken dat haar positief stemt. Ik bedenk een rondje singels. Dat is een uurtje lopen en zo verpletterend beeldschoon, daar kom je niet op als je hier niet woont.
Het is echt dankbaar om Leen rond te leiden. Ze vindt álles beeldschoon en prachtig en romantisch en harmonieus en ze wil zo wel weer. 'Het maakt helemaal de toerist in mij wakker.' Dat hoor ik graag.
Aan het eind van het rondje lopen geeft ze toe dat ze wel even had zitten miepen tegen Ekfa: 'Hélémáál naar Utrecht.' 'Stel je niet aan,' had Ekfa gezegd, 'het is maar 20 minuten met de trein.'
En zo was het. Ik bezorg haar terug op het station en ga gauw een nieuwe route verzinnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten