Mo heeft me uitgenodigd voor een voorstelling 'Fanfare te Water' van het Zuilens Fanfare Corps en het muziektheatergezelschap Waterproof Live. Wat is dat nou weer, denk je dan, maar toch, het is leuk om uitgenodigd te worden en de voorstelling is om de hoek.
Het is fantastisch. Ik dacht: we krijgen ouderwetse fanfare, en dat vind ik óók geweldig, maar dat was niet zo, het was bijzonder hedendaags en multidiciplinair. We kregen hedendaagse blaasmuziek, vaak jazzy, we kregen schitterende filmbeelden over het water hier te Zuilen: van de Rode Brug over de Vecht via Zuilen en Oud-Zuilen tot aan de Maarsseveense Plassen, maar ook de vijver van het Julianapark en de spoorbrug over het Amsterdam-Rijnkanaal. Het zijn alle beelden uit mijn dagelijkse leefomgeving en die muzikanten spelen er - in alle betekenissen van het woord.
Ze doen de grappigste geluidsexperimenten, met tikken en gorgelen, en spetteren met afwasborstels in plastic opbergdozen vol water. Het is een voorstelling vol plezier en humor. Van hoog niveau idee, muziek en regie. Door de prachrige filmbeelden van de muzikanten in en om het water is het heel toegankelijk en verbindend.
Het is prachtig en veel grootser dan twee dagen optreden in het Zimihc Theater. Het is Muziekgebouw aan het IJ- en VPRO-waardig. De thuisblijvers hadden enorm ongelijk, zeg maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten