vrijdag 6 oktober 2017

You're so vain

Bobby wil graag naar een BBC-documentaire over de zangeres Carly Simon kijken, op Canvas. Zij is 72 nu. Of ik wat met Carly Simon heb en had. Ik heb wel een cd, ja, maar niet uit haar glorietijd de jaren zeventig. Die van nij heb ik zelf gemaakt begin 2000 toen je allemaal muziek van internet kon downloaden. In Peer groups. Hele avonden en soms ook nachten hield ik me daarmee bezig.

Wel heb ik een herinnering. In de jaren zeventig op de studentenvereniging had ik een kennis aan een vrouw A, van wie ik erg onder de indruk was, die ik erg mooi vond en nogal  griezelig hooghartig. Zij vertelde mij op enig moment dat een jongen tegen haar had gezegd dat hij bij het nummer 'You're So Vain' van Carly Simon altijd aan haar moest denken. Ik kende het nummer wel vaag, maar Carly Simon eigenlijk niet. Het waren geen tijden zoals nu dat je even gaat googelen en spotifyen. Maar die zin is altijd blijven hangen. Nu kijk ik foto's van Carly Simon en de vorm van haar gezicht leek heel erg op die van A. 

Ik denk dat Carly Simon heel erg een mannen-vrouw was en ik een meisjes-meisje. Dat ze me mede daarom toen niet zo aansprak. Als je nu over haar leest gaat het vooral over de beroemde mannen met wie ze het gedaan heeft. En wie het onderwerp was van 'You're so vain'. Zangeressen en beroemde mannen. De Franse zangeres en ex-presidentsvrouw Carla Bruni is er ook zo een.

Bobby vindt het een heel boeiende documentaire. Ik wat minder. Er zitten voornamelijk oude mannen met monotone stemmen eindeloos te vertellen hoe geweldig ze was. Een drummer, een gitarist, en vooral de producer, een man achter een mengpaneel. Die is de helft van de tijd in beeld. Hij schuift gepassioneerd met schuiven. Die documentaire-maker is nogal gefascineerd door dat mengpaneel. Daar werd de sound natuurlijk ook gesmeed, niets ten nadel, maar liever zag ik oude filmpjes over haar. Optredens, studiewerk, interviews.

Nu is ze in de zeventig en heeft ze een heel mager heel strak gezicht. Enorm gelift. We zien haar in haat woonkamer en achter de piano thuis. Wat een verschil met het jonge ronde gezicht van toen. Ze zingt nog steeds, dat is mooi. We gaan maar eens zoeken of ik haar toen nu mooi vind. Ik geloof het wel.

In de 70-s:




En in 2013:


En in 2015:

Geen opmerkingen: